Jestem mężczyzną HIV+
Odpowiedź na leczenie antyretrowirusowe oraz przebieg zakażenia są niezależne od płci. Żyjąc z HIV nie musisz rezygnować z aktywności seksualnej, posiadania rodziny czy życia towarzyskiego. Jesteś mężczyzną utrzymującym kontakty seksualne z mężczyznami?
Tu dowiesz się, jak zadbać o swoje zdrowie seksualne, gdy jesteś osobą seropozytywną.
O co zapyta lekarz podczas pierwszej wizyty?
Lekarz jest osobą, która pomoże Ci na każdym etapie Twojego życia z HIV. Podczas pierwszej wizyty przekaże CI najważniejsze informacje o tym, jak przebiega zakażenie, czym są leki antyretrowirusowe oraz co zrobić, aby zahamować wiremię. Odpowie na Twoje wszystkie pytania oraz skieruje na badania niezbędne do włączenia terapii antyretrowirusowej.
Zanim lekarz dobierze terapię porozmawia z Tobą o:
-
Twoim tryb życia (praca zawodowa, konieczność częstych wyjazdów, etc.),
-
Warunkach życiowych (w tym czy członkowie rodziny, koledzy z pracy wiedzą o zakażeniu HIV i czy możliwe jest przechowywanie i przyjmowanie leków w domu i w pracy),
-
Lekach przyjmowanych z innych powodów, w tym suplementach diety, ziołach i substancjach psychoaktywnych,
-
preferencjach dotyczących przyjmowania leków.
Pamiętaj, zawsze możesz się zgłosić do lekarza, jeśli pojawi się jakiś problem związany z terapią. Każda wątpliwość lub niedogodność dotycząca leczenia jest dla specjalisty istotna i na pewno nie zlekceważy Twoich potrzeb.
HIV i inne STI
Czy wiesz, że ryzyko zakażenia HIV podczas receptywnego seksu analnego wynosi do 3% a dodatkowo zwiększa się ono w przypadku współwystępowania innych zakażeń przenoszonych drogą płciową (w zależności od rodzaju zakażenia od 2 do 7 razy). HIV może zwiększać ryzyko wystąpienia innych infekcji przenoszonych drogą płciową lub sprawiać że ich przebieg jest cięższy lub/i dłuższy.
Jeżeli jesteś osobą seropozytywną i masz niewykrywalną wiremię to świetnie! Pamiętaj jednak, że poza HIV istnieją inne infekcje przenoszone drogą płciową, na które nadal jesteś narażony. Pomimo, że większość z nich jesteś w stanie wyleczyć, nie są one obojętne dla twojego organizmu. Bądź też uważny na zdrowie swoich partnerów i partnerek.
Jeżeli nie używasz prezerwatywy i utrzymujesz kontakty z więcej niż jedną osobą możesz przekazać infekcje z jednej osoby na drugą.
Prezerwatywa nadal jest jednym z najlepszych środków chroniących przed zakażeniem STI.
Nie lekceważ depresji i lęku. Pozwól sobie pomóc.
Czy wiesz, że MSM ponad dwukrotnie częściej cierpią w jakimś okresie swojego życia na nawracającą depresję oraz prawie trzykrotnie częściej niż populacja ogólna doświadczają zespołu lęku napadowego. W przypadku osób zakażonych HIV odsetek obu zaburzeń jest jeszcze większy.
Jeżeli:
-
odczuwasz smutek, lęk, niepokój, poczucie winy,
-
jesteś bardziej płaczliwy,
-
masz spadek nastroju, nic cię nie cieszy,
-
brakuje Ci energii,
-
dotykają Cię zaburzenia snu (problemy z zasypianiem, budzenie się nad ranem, nadmierna senność),
-
zmienił Ci się apetyt (zwiększony lub zmniejszony),
-
masz myśli samobójcze.
I objawy te utrzymują się dłużej niż 3 miesiące, skontaktuj się z psychoterapeutą, psychiatrą lub psychologiem. Nie musisz zmagać się z tym sam. Specjaliści pomogą Ci uporać się z chorobą, a w razie potrzeby przepiszą odpowiednie leki.
Szukasz wsparcia psychologicznego? Sprawdź ofertę organizacji pozarządowych.
Badaj się regularnie!
Profilaktyka raka u mężczyzn żyjących z HIV
Profilaktyka raka jądra
Nowotwór jądra występuje najczęściej u mężczyzn w wieku pomiędzy 20 a 30 lat. Ryzyko jego rozwoju w przypadku mężczyzn żyjących z HIV jest 2,5-krotnie większe niż w populacji HIV(-).
-
Samobadanie jąder wykonaj samodzielnie raz w miesiącu.
-
Raz w roku warto udaj się do urologa, który zrobi to profesjonalnie.
Profilaktyka raka prącia
Rak prącia występuje 5-6 razy częściej u mężczyzn zakażonych HIV w porównaniu do niezakażonych. Leczenie antyretrowirusowe nie ma wpływu na ryzyko jego rozwoju.
-
Odpowiednia higiena i obserwowanie prącia – w przypadku zmian na członku udaj się do urologa.
Profilaktyka raka odbytu
Główną przyczyną raka odbytu i kłykcin kończystych jest zakażenie HPV.
-
Badanie per rectum co 1-3 lata - Jeżeli utrzymujesz regularne kontakty analne receptywne bez prezerwatywy.
-
Regularne manualne badanie kanału odbytu palcem (2cm).
-
Szczepienie na HPV – rozważ wykonanie szczepienia na HPV, jeżeli nie ukończyłaś jeszcze 45 roku życia. Obecnie zalecana jest szczepionka zapobiegająca zakażeniu serotypami: 6, 11, 16 i 18 (czterowalentna) lub 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52, 58 (dziewięciowalentna).
Najważniejsze informacje
do zapamiętania